อันนี้มันแน่นอนอยู่แล้ว ยิ่งเรียนหนักก็ยิ่งเครียด ยิ่งคิดไปไกล ยิ่งกระวนกระวาย เพื่อนเราเรียนไปถึงตรงนี้แล้ว เรายังไม่ถึงไหนเลย ตัวเราเองก็จะเริ่มระแวงเพื่อนๆกันเอง ความเครียดเกิดขึ้นได้เสมอ ไม่จำกัดเวลา และสถานที่ครับ เพราะฉะนั้น เราจะต้องรับมือกับมันให้ดี
เกิดความกลัว
เมื่อเกิดความเครียดแล้ว ความกลัวก็จะเริ่มตามมา กังวลว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้วรึยัง หรือว่าเรายังดีไม่พอ เราอาจจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ ซึ่งเราก็จะกลับไปเครียดใหม่อีกรอบ เป็นวัฎจักรแบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วเมื่อไหร่มันจะจบล่ะเนี่ย
เกิดอาการสมองชา
เมื่อเราทำอะไรที่หนักเกินไป สมองของเราก็จะล้าตามไปด้วยครับ และแน่นอน ถึงแม้ว่าสมองจะทำงานอยู่ตลอดเวลา แต่มันก็ต้องการการพักผ่อนนะครับ เมื่อเราต้องใช้สมองอยู่ตลอดเวลาก็จะทำให้เกิดอาการล้า แล้วก็จะเริ่มรู้สึกชาๆ ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว
เมื่อต้องการพักผ่อน ต่อมาสมองก็จะสั่งการให้เราต้อง "นอน" ครับ เพื่อเป็นการพักผ่อนสมองของเรา สังเกตว่า วันไหนที่เรานอนได้เต็มอิ่ม ตื่นมาจะสดใส พร้อมที่จะใช้หัวในวันต่อมา ร่างกายมันจะมีการจัดระบบของมันเองแบบนี้แหละครับ
เรียนไม่รู้เรื่อง
เรียนกวดวิชาหลายวิชาในวันหนึ่งๆแบบนี้ มันต้องมีบ้างหล่ะ ที่เนื้อหาในแต่ละวิชามันจะรอเวลาออกมาตีกันเมื่อได้เรียนวิชาต่อไป กลายเป็นว่า มันพันกันมั่วไปหมด อาจจะทำให้เราเรียนไม่รู้เรื่องก็ได้ บางครั้งใจเราก็ยังคงจดจ่อกับเนื้อหาวิชาก่อนหน้านั้น อาจจะทำให้เกิดอาการเหม่อลอยนั่งเอ๋อชั่วขณะ
เกิดอาการเบลอๆ
การเรียนในกวดวิชาบางที เราจะต้องนั่งเรียนไม่ต่ำกว่า 2 ชม. ยิ่งถ้าเป็นคอร์สถึกๆอย่างแอดมิชชั่นแล้วละก็ อย่างต่ำต้อง 3 ชม.ขึ้นไป การนั่งนานๆโดยไม่เปลี่ยนอิริยาบถ จะส่งผลต่อการทรงตัวเวลายืนด้วยนะครับ ที่สำคัญมันเบลออ่ะ เพื่อนๆเคยรู้สึกเหมือนกันรึเปล่า แบบว่าออกมาจากห้องแล้วมันมึนๆ พูดกับเพื่อนก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง..
เกิดความรู้สึกประมาณว่า "ถ้าเรียนมากกว่านี้ สมองเราต้องไหลออกมาแน่เลย"
เวลาเรียนหนักๆ มันจะรู้สึกปวดที่บริเวณขมับทั้งซ้ายขวาเลย พอจับดูปรากฏว่าเส้นเลือดมันเต้นตุ๊บๆๆ บางทีก็ปวดหัวจี๊ดขึ้นมาแบบเฉียบพลัน บางทีถ้าเป็นหนักๆก็อาจจะเกิดอาการคลื่นไส้เลยก็ได้ [ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ ผมเคยเป็นมาแล้ว ยังนึกเสียดายก๋วยเตี๋ยวอยู่เลย]
เป็นโรคกระเพาะเอาง่ายๆ
ถ้าช่วงเวลาเรียนกวดวิชามันติดกันจนเกินไป บางคนอาจจะต้องเสียสละเวลากินข้าว และไอ้การกินข้าวไม่ตรงเวลาเนี่ยแหละ ที่จะทำให้เราเป็นโรคกระเพาะเอาง่ายๆ ยิ่งบวกกับความเครียดในข้อแรกแล้วด้วยล่ะก็..จบข่าว
จากการเรียนชีววิทยามานั้น ความเครียดจะเป็นตัวกระตุ้นน้ำย่อยในกระเพาะอาหารให้หลั่งออกมามากเกินปกติ ทำให้เรารู้สึกปวดท้อง ถ้าไม่มีอาหารอยู่ในกระเพาะอาหารล่ะก็ ระวังกระเพาะจะกลายเป็นแผลไม่รู้ด้วยนะ ทางที่ดี แวะไปซื้อนม ซื้อขนมมากินสักหน่อยดีกว่า อย่างน้อยโปรตีนในนมก็ยังไปช่วยเคลือบกระเพาะอาหารได้ส่วนหนึ่ง แต่ทางทีดี แวะไปกินข้าวสักหน่อยก็ดีนะ..
ที่มา///http://www.dek-d.com/content/view.php?id=11962
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น